Gerçekte Dünya üzerinde avam için söz konusu sağlıklı beslenme neredeyse hiç olmadı; altyapı uygunken bilinç olmadı, bilinç olduğunda altyapı kalmadı.İşin doğrusu havas da elindeki olanakları pek uygun kullanmadı. Bu nedenle ancak olabildiğince sağlıklı beslenmeden söz edilebilir.
Beslenme bilinci tarım devrimi ile başladı, önerilen ilk beslenme piramidinin yeri İsveç, tarihi 1974. Tarım devrimi ise çok kısa sürede altyapıyı, toprağı, o denli bozdu ki işin ayırdında olanlar "Artık mera bozuldu." diyorlar. Keza beslenme piramidi önerileri de değişik baskılar altında oldukça değiştiler, değiştirildiler. Sonuç olarak en fazla tarafsız olduğu düşünülen bir piramidi damak tadından da geri besleme alarak kişi bazında uygulama doğru olur denilebilir.
İyi beslenme, hastalıkları önlemeye ve sağlığı geliştirmeye yardımcı olan beslenme olarak düşünülebilir. Vücudun gıdalardan alması gereken altı besin kategorisi vardır ve bunlar şu şekilde sıralanabilirler: Proteinler, karbonhidratlar, yağlar, lifli besinler, vitaminler + tuzlar/mineraller ve su.
Proteinler: Proteinler sağlıklı vücut dokusu oluşturmak ve bunu korumak için gereken amino asitleri sağlarlar. Vücudun düzgün çalışması için doğru miktarlarda hepsine sahip olmasının gerekliliği düşünülen 20 amino asit türü vardır. Bunlardan on ikisi vücutta üretilir, ancak diğer sekiz amino asit diyet tarafından sağlanmalıdır. Süt veya yumurta gibi hayvansal kaynaklardan elde edilen yiyecekler genellikle tüm bu temel amino asitleri içerirler, ama tüm bu gerekli protein bileşenlerini sağlamak için çeşitli bitki ürünleri ile birlikte alınmalarının da yararı vardır.
Yağlar: Yağ enerji sağlar ve besinleri taşır. Vücut için gerekli olduğu düşünülen iki yağ asidi ailesi vardır: Omega-3 ve omega-6 yağ asitleri. Vücudun normal çalışması için her iki tür yağ asitleri de gereklidirler. Kardiyovasküler hastalıklar ve kanser riskini azaltmaya yardımcı olmak ve romatoid artrit, adet öncesi sendrom, dermatit ve enflamatuar bağırsak hastalığı semptomlarını hafifletmek için omega-3 içeren yağların tüketimi önerilmektedir.
Karbonhidratlar: Karbonhidratlar vücudun ana enerji kaynağıdırlar ve toplam günlük alımın önemli bir parçası olmalıdırlar. İki tür karbonhidrat vardır: Basit karbonhidratlar (şeker veya bal gibi) ve karmaşık karbonhidratlar (tahıllar, fasulye, bezelye veya patates gibi). Karmaşık karbonhidratlar tercih edilmelidirler çünkü bu yiyecekler hem daha besleyicidirler, hemde yağa kıyasla gram başına daha az kalori içerirler ve yağ veya şekere göre aşırı tüketimle ile ilgili daha az soruna neden olurlar. Karmaşık karbonhidratlar ayrıca şeker hastaları tarafından basit karbonhidratlara tercih edilirler çünkü daha iyi kan şekeri kontrolüne izin verirler.

Lifli besinler: Besinlerin, sindirim enzimleri tarafından parçalanmayan kısımlarına lif (posa) denir. Lifli besinler bağırsaklarda sindirilmez, ancak diğer besinlerin sindirilmesine ve emilmesine yardımcı olurlar.
Lif, bitkilere doku ve destek veren malzemedir. Esas olarak karbonhidratlardan oluşmasına rağmen, çok fazla kalori içermez ve genellikle enerji için vücut tarafından parçalanmaz. Diyet lifi, meyveler, sebzeler, baklagiller, kabuklu yemişler ve tam tahıllar gibi bitkisel besinlerde bulunur.
Çözünür ve çözünmez nitelikli 2 tür lif vardır. Çözünmeyen lif, adından da anlaşılacağı gibi, yüksek miktarda selüloz içerdiği için suda çözünmez. Çözünmeyen lif, tahıl kepeğinde, meyve özünde ve sebzelerin kabuğunda bulunur. Çözünür lif, suda çözünen lif türüdür. Elma, yulaf ezmesi ve yulaf kepeği, çavdar unu ve kuru fasulye gibi çeşitli meyve ve sebzelerde bulunur.
Midede ve bağırsaklarda kısmen sindirilme ve az kaloriye sahip olma gibi bazı ortak özellikleri paylaşsalar da, her lif türünün kendine özgü sağlık yararları vardır. Çözünmeyen lif, yiyeceklerin sindirim sisteminden geçişini hızlandırır ve dışkıya hacim katar, bu nedenle kabızlığı veya ishali tedavi etmeye yardımcı olan ve kolon kanserini önleyen lif türüdür. Öte yandan, sadece çözünür lif kandaki kolesterol seviyelerini düşürebilir. Bu tip lif, vücuttan atılabilmesi için kendisini kolesterole bağlayarak çalışır. Bu, kolesterolün yeniden dolaşımını ve kan dolaşımına yeniden emilmesini önler.
Başlıca lif kaynağı besinler olarak tam buğday unundan yapılmış ürünler (tam tahıllı ekmek, tam buğday makarna...), rafine edilmemiş tahıllar, yulaf, keten tohumu, elma, portakal, armut, incir, kuru erik, kuru kayısı gibi yaş ve kuru meyveler, nohut, mercimek gibi kurubaklagiller, kuru yemişler ve yağlı tohumlar, bezelye, şalgam, pancar, lahana, karnabahar, Brüksel lahanası, yeşil yapraklı sebzeler, brokoli, yeşil fasulye, salatalık, soğan, kereviz, domates, biber gibi sebzeler sayılabilirler. Bu sebzelerden maksimum fayda sağlamak için çiğ tüketilmeleri gerekir.
Düzenli olarak günlük 25-30 gram lifi tüketenlerin tüketmeyenlere oranla kalp ve damar hastalıkları, diyabet, sindirim sistemi hastalıklarına yakalanma riski oldukça azalır. Lifli gıdalar ile beslenenlerin yaşam kalitesi ve yaşam süresi artar.
Sağlımız için lifli besinlerin genel olarak faydaları şunlardır:
- Bağırsak hareketlerini düzenlerler. Lifli gıdalar, dışkıyı yumuşatarak ve ağırlığını arttırarak bağırsak içerisindeki hareketini ve dışarı atılmasını kolaylaştırarak konstipasyonu (kabızlığı), hemoroid (basur) ve divertikül (küçük cepçikler) gibi bağırsak ve sindirim sistemi hastalıklarını engellerler.
- Düşük yağlı ve yüksek oranda çözünmeyen lif içeren diyetlerin kolon kanserini önlediğini gösteren bulgular mevcut olup; Lif, dışkı miktarını artırıp kanserojen maddeleri bu yolla uzaklaştırarak ve bağırsaklardan hızla atılmalarını sağladığı için kanseri önlediği düşünülür.
- Lifli gıdalar kalp damar sağlığı için de faydalıdır. Çözünebilir lifler, bağırsaklarımızda kolesterolü bağlayarak, emilmesini engeller. Bu yolla kan kolesterol düzeyleri düşer. Kan kolesterol seviyelerinin düşmesi, damar duvarlarında yerleşmiş yağ tabakalarının çözünerek, azalmasına yardımcı olur.
- Lifli gıdalar, kandaki şeker seviyesini kontrol eder. Özellikle çözünebilen yapıdaki lifli gıdalar, şeker hastalarında şekerin kan tarafından emilimini ve insülin salgılanmasını azaltarak, tip-2 diyabet riskini düşürür. Lif içeriği yüksek besinlerin, genellikle glisemik indeksleri de düşüktür. Bu tür besinlerin, özellikle diyabet hastalarının beslenme düzenleri içerisinde yer alması kan şekerinin dengelenmesi açısından son derece önemlidir. Bazı araştırmalar lifli gıdaların tansiyonu düzenlediğini ve inflamasyonu önlediğini de gösteriyor.